οπουδήποτε δεν φτάνω είσαι εσύ,
ξακρίζεις σαν λουλούδι φιλντισένιο
αίμα στολίζει τα σεπτά πέταλά σου
καρυκεύεις την πλουραλιστική άποψή μου: η ζωή να χτίζει γύρω μας υπεροψίες
γωνία των αντιφάσεων ένα αηδόνι τραγουδά, είναι η ψυχή σου η αέρινη
δεν είσαι χοϊκή εσύ είσαι ένα μπουρδουκλωμένο αστέρι
που έπεσε και πιάστηκε στα δίχτυα κάποιου ψαρά της θάλασσας
μακριά μου και κοντά μου ακτινοβολείς
ηλιοστάλακτη!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου