Ζουλιγμένο φρούτο κι Οκτώβριος
Πότε σαπίζει η αίγλη; Μελετώ
σφιχτά τετράγωνα και ολοφύρονται οι Αλήθειες.
Ασύστολα τα παραμύθια με εξουσιάζουνε.
Κινήσεις ακινήτων πραγμάτων και η ψυχή ορμέμφυτο ζητά την σιωπή για να αντέξει
Την μοναξιά της.
Απότομα μας τέλειωσε ο Αύγουστος.
Στον οισοφάγο του φεγγαριού σταμάτησε ένας κόμπος ο Κάιν.
Αυτός που ξέρει από αδερφοσκοτωμό κατάλαβε.
Άμφια θα φορέσω στα άστρα-
Όπως για μία λειτουργία οικουμενική.
Μια αρχαιότητα μες τα γραφτά μου
Συλλαβίζει φθόγγους που δεν είπα-
Προφέρω την ψυχή μου όπως την μετέφρασαν τα κύματα
Της θάλασσας στο λυρικό σου ακρογιάλι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου