Με ξεκάρφωτο πόθο!..

Αμερόληπτο πρωινό και Σαββάτο ο ύμνος επιφέρει θρησκεία

και μπουχό ονομάτων σαν ζαλισμένο σμήνος πεταλούδων που ίπτανται μες τον οντά του ουρανού.

Κάπου ήπια ροσόλι εγώ και ευλαβικά εκκλησάκι της προσέλευσης βρήκα να ‘ρθω και να το προσκυνήσω!

Απ’ όλες τις γεωμετρίες λάθος μέτρησα το εμβαδόν του πόθου και ασκήτεψα σε μια τρανή Ομορφιά!

Σάμπως Μαντόνα σάμπως μια θεά

Αρχαία που επάνω στον αφρό περπατά

Των κυμάτων γνώμη έσπειρες καλή

Και γιασεμένια…

Κι όπως σκεφτόμουν το φιλί σου θα με πήρε ο ύπνος

Κάτω από τις καστανιές στο ζουλιγμένο μάγουλο της πέτρας να ονειρευτώ

Πως ήμουν πρίγκιπας και σου τρυγούσα χάδια στο σπαθάτο μεσημέρι που το έσκιαζε ο πόθος!

3.10.2020