Έτσι όπως, εξοντωμένος από
λύπες, νικήθηκα
από τις συστολές, το θάρρος
μου
πάνω σε πέταλα λουλουδιών
επικάθησε
ιριδίζον.
Και ο ύπνος μου ναύλωσε
ακαταμάχητα ιστιοφόρα
που χαρακώνουν με περηφάνια
την θάλασσα.
Ξέχειλος ουρανός από νέφη και
υποσχεμένη βροχή
γρατζουνισμένος από τα νύχια
ενός μικρού διαβολάκου αέρα
τρεμουλιάζει το θαμπό χρώμα
του πάνω στην μέρα που αξίζει κόπους ελπίδας.
Οι επίγειες δημοκρατίες
νοτιστήκανε και
καταρρακώθηκαν.
Άδεια Τετάρτη, σαν κυρία επί
των τιμών
ανασυνθέτει την εικόνα
αγωνίας…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου