Στο σύθαμπο που τρέμει, ο κηπουρός ποτίζει τα ουράνια περιβόλια
Ένας ιερέας λιπόσαρκος τραβά ανήφορο προς το βουνό
Τάγματα αγγέλων ζεύουν χαρωπά τα δέντρα σε κατάνυξη
Η νύχτα έρχεται
Μια γραία μαλώνει το φεγγάρι
Έχει αεράκι λίγο, δροσερό
Καθαρό το ύψος, καθαρό το ύφος, για σκέψεις το κεφάλι μας καθαρό
Μια οδαλίσκη εμπνευσμένη τρυγά
τα δώρα της αγάπης του αφέντη
Ελπίζει σε μια εξουσία ερωτική
Μια οδαλίσκη κόρη όμορφη, μία θεά της σάρκας
Κι ο μύθος διαστέλλεται όσο που να χωρά
Εξουσίες που φθίνουν κι εξουσίες που εγείρονται
Στον εκστατικό κόσμο μας, η οικουμένη βυθίζεται σε προσευχή και ίσως
Από τα ηχηρά φωνήεντα της ηδονής, προκύψουνε απρόσμενα δώρα…
Πίνακας:
Ανρί Ματίς
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου