Την αγάπη την ανάβεις δίνοντας
πνοή στο φιλί σου
Και την σβήνεις κρύβοντας την
ψυχή σου σε αθεμελίωτα λόγια.
Τι πράγμα είναι να είσαι και
τι δισταγμός
Να επωάζεις θλίψεις και τις λύπες
τις ένδοξες!
Θαυμάσια κρυψώνα ο έρωτας θαυμάσια
σε καλύπτει
Και σκοτεινιάζεις και φωτίζεσαι
Κυνηγώντας τον αληθινό εαυτό!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου