Το φως το αφήνω αναμμένο…

Το φως το αφήνω αναμμένο

Αν θες να σηκωθείς την νύχτα και να βγεις στο μπαλκόνι

Να συνομιλήσεις με το άστρο- το φως το αφήνω αναμμένο·

Ο αέρας σαρώνει τα κάστρα των ονείρων

Ένα ποτάμι κυλά ανάμεσα απ' του μυαλού σου την συνέχεια

Μπορεί να έχεις γίνει οπτασία, μπορεί

Να γκρεμίζεις τα παραδεδεγμένα τα έωλα και τα φρικτά·

Πάντως το φως το αφήνω αναμμένο

Αν θες να σηκωθείς την νύχτα και να φύγεις από κοντά μας

Σαν ένα άστρο που συνομιλήσαμε και έμοιαζε να μας ακούει

Πάνω απ' το παλιό εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, πίσω από τα σύρματα

Του οικοπέδου που γεμίζει παπαρούνες την άνοιξη

Και διαμαρτυρημένες πληθυντικές υποσχέσεις…