Μ’ έζεψε η κούραση κι απόψε στον ζυγό.

Η λάσπη που είμαι σταθερή αξία της αφαίρεσης

εγώ από όλα.

Νύχτωσε. Βραδύτητες έχει ο ουρανός.

Στην Κατερίνη η κάθε μουσική είναι ένα σχέδιο προ-Ολύμπου.

Νυστάζω.

Μ’ έζεψε η κούραση κι απόψε στον ζυγό.

Θορύβων τεχνάσματα, τρεκλίσματα ενός μεθυσμένου ουρανού κι ανάβει απόψε μακρινό το καντηλάκι μου.

Πού είμαι που δεν είμαι- ένα και το αυτό… 

                                                     Κατερίνη 3.4.2014