Ο τροχός…

Καρατόμησαν τα σώματα αλλά

Δεν ακούστηκε κιχ.

               Γενναία πήγαν όλοι προς τον θάνατο.

                          Έτσι όπως φιλοσοφεί κανείς επάνω

                          Στου μαχαιριού την κόψη.

Αλλάζει κι η γραφή την πλεύση της, αλλάζει

Και του αραμπά ο τροχός.

                          Σαν παλαιοημερολογίτης μιλάω..

Και καρτερώ την άνοιξη περίπου δεκατέσσερις

Μέρες μετά

Από εκείνη που την περιμένουνε όλοι.

           Αντιλαλούν μες την καρδιά μου οι νομολογίες της…

           Ο ουρανός είναι το ζόρικο παιχνίδι·

           Ξέρω αρώματα που δεν ξεθύμαναν- με τούτα ζω·

Και φτιάχνω μία ανθοδέσμη από ημέρες που η λιακάδα

περίσσεψε

Και την ενστερνίστηκαν όλοι..