ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Που το σούρουπο το περπάτησε ένας Ιησούς συνειδήσεων,

Τα βλέφαρά του είχανε θίξει τόση ευφωνία!
Η μελωδία αντήχησε
Μες τα φαράγγια που τα πλάκωσε
Η νύχτα σαν τύψη..

Ορθώθηκε ένα χαοτικό
Τείχος της σιωπής. Πίκρα!
Οι άγγελοι φρονώντας δίκαια
Πήγαιναν και φέρναν τ’ αλληλούια! 

Ο θεός κατέβηκε στο ύψος θαύματος.
Η νυχτιάτικη παρουσία του ήτανε
Η στοργή στο πρόσωπο·
Το απόλαυσαν οι πιστοί στην ποίηση!
Έμπνευση! 

Καλλικέλαδος κόσμος.
Τα κατοικίδια του σύμπαντος
Σφράγισαν με την βούλα τραγουδιών παρήγορων
Την επιστολή αυτή
Σε μια άνοιξη του Απρίλη..

Μόνο η ελπίδα απελπίστηκε.
Ίσως ο καιρός..
Είχε πικράνει η γλύκα του..
Ίσως ο καιρός..
Ο πόνος ίσως..

Πάντως υπήρξαν όλ’ αυτά ..
Πονεμένα..

17.4.1982