...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Μαρτίου 2015

Κάποιος κλαίει απόψε τόσο γοερά που ο ουρανός δακρύζει με ομιλητικά νεφελώματα-


Κάποιος κλαίει απόψε τόσο γοερά που ο ουρανός δακρύζει με ομιλητικά νεφελώματα-

κάποιος ανεβοκατεβαίνει την μεγάλη κλίμακα της ευφωνίας των αγγέλων.

Τα λόγια του
είναι σαν άστρα που θα πέσουν μες την νύχτα διεκδικώντας μια ευχή.

Στο βορινό παράθυρο του φαίνεται
που αγρυπνά ακόμα.

Κυνηγά το ελάφι των λέξεων, έχει ένα δοξάρι
που συλλαβίζει ψιθυριστά τον άνεμο.

Το πρωί βγαίνει σ’ εκείνο το μπαλκόνι τ’ ουρανού που το στολίζουνε οι βοκαμβίλιες.

Και δείχνοντας κατά την θάλασσα καταλαβαίνω ότι τον κατασπαράσσουνε
ποιητικές σαρκοβόρες αξίες..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου