Απ’ το παράθυρό μου η θάλασσα
Και μια παλιά ιστιοφόρα γαλήνη.
Κάλυμνος ομοούσια του πελάγους, Κάλυμνος
Σφηνωμένη στον αφρό.
Το δίκιο της είναι ένα μεταφυσικό στερέωμα
Που το καταλαβαίνουν οι παλιοί δύτες
Σώσε με Παναγιά μου!
Ένα σχήμα που ακόμη, αν δεις σχηματίζεται
Και τα βουνά γυμνά, σαν βράχοι
Που χόρτασαν ήλιο..
Στις επιφάνειες των κοφτερών τους δοντιών
Ο χρόνος δημιουργεί τα ερωτηματικά του
Όπως έρχεται η νύχτα.
Και ο σταυρός ψηλά φωτισμένος αφήνοντας
Τον εαυτό του να ξεπεράσει κάθε εποχή
Φαντάζει σαν ένα μελαγχολικό μνημόσυνο αυτών που φύγαν
Αφήνοντας την κατοικίδια σκέψη τους να γίνει
πιο θρησκευτική κι απ’ το φεγγάρι.
Αντιγράφω την πετυχημένη αίρεση της θάλασσας-
μπροστά στο Επαρχείο
ό,τι απέμεινε απ’ τους παλιούς ενθουσιασμούς
λύεται- και μένει
μια ζοφερή συνήθεια όλα να τα υπομένουμε και
τίποτα, καθόλου πια να μην αντιδρούμε
σ’ αυτά που μας γινήκανε κανονικός βραχνάς..
Κάλυμνος 23.11.2014
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Στράτη... χαίρομαι που πηγες Κάλυμνο!!!... υπεροχη, αν και την έζησα λιγες μέρες!!!....
ωραίο το ποίημα... άψογη φωτο..και νασαι καλά..να ξαναπάς!!!...
Υ.Γ.(αυτό το "σώσε με..." τι κρύβει... !!! )
... και μένει
μια ζοφερή συνήθεια όλα να τα υπομένουμε και
τίποτα, καθόλου πια να μην αντιδρούμε
σ’ αυτά που μας γινήκανε κανονικός βραχνάς..
ΣΠ
... και να λέμε "..και μη χειρότερα..."
Φίλε κι αγαπημένε ποιητή,
Ευτυχώς που υπάρχεικι η Ποίηση...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
"αστοριανή"
ΝΥ
Παρασκευή,
Πραγματικά υπέροχα ήσυχη η Κάλυμνος.
Τον χειμώνα μάλλον θέλει δυνατές φιλίες για να αντέξεις.
Στα ερωτηματικά σου, οι απαντήσεις μου είναι άλλα ερωτηματικά..
Καλό βράδυ!
Υιώτα που αντέχεις το κρύο και μένεις με την ζεστή σου καρδιά.
Φιλιά και χαιρετίσματα από την Ελλάδα.
Δημοσίευση σχολίου