Η Άνοιξη γελά κι αναταράσσονται όλα τα στερεώματα

Η Άνοιξη γελά κι αναταράσσονται όλα τα στερεώματα

Ένας κανονιοβολισμός της ανάσας τρυπά της κακεντρέχειας τα τείχη

Μουεζίνη στάσου ψηλά στο κάστρο του ρόδου και άλλαξε επιτέλους σελίδα

Η μαργαρίτα είναι νεωτερισμός της καρδιάς

Ζουν πεταλούδες αθυρόστομες μες τον αέρα - και παν’

Καλά του ο άνεμος νομοθετεί γαλάζια

Για το στήθος της κοπέλας ο μπαξές με τα χαμομήλια

Για την φούστα της το μυρωδικό γιασεμί

Φούρια να διαβούμε από του ποταμού την άλλη

Θα κοιμηθούμε κάτω από τις καστανιές

Τα κοτσύφια μας μαρτυρούν την πλατιά ελευθερία της όχθης

Και στα τετράδιά μας γράφονται οι μουσικές που δεν ελπίσαμε..