Μάνα μου ένας ήλιος σήμερα κανονιοβολεί!

Να εκλιπαρώ για μια σύνεση καρφιτσωμένη πάνω στα φυτά

Και ο δρόμος να είναι παντί τρόπω ο μόνος

ν’ ακολουθήσω κανόνας

Φτάνω στην ποθητή γαλήνη του μεσημεριού που τρύπησε και μπάζει

Ιδέες θαλάσσης και πεταλούδες μιας αφράστου χαράς..

Ο ύμνος κι αν δεν εγγράφηκε είναι το άσμα του πουλιού που ειπώθει

Σε δεκαπεντασύλλαβο της αρετής των δέντρων.

Άγια μου Κυριακή έλα κοντά, θέλω σε να με κάνεις να μην κλαίω πια

Μάνα μου ένας ήλιος σήμερα κανονιοβολεί!

Στον νου μου μία σφήγκα στίχου με κεντά και κάνει με το μέλι της σεπτής ηλιαχτίδας αποκλειστικά να σιτίζομαι..