Συνοπτικά ο οργασμός της γης απέδωσε τόση ανθοφορία.
Η νομοτέλεια των πραγμάτων
ανασυντάχθη᾿..
Κόμπε άλυτε της πραγματικότητας, λύσου-
λύσου και άσε με να ονειρεύομαι.
Μιλώ με φωνή που δεν οξειδώνεται-
Ίσως γιατί δεν περιμένω ανταμοιβή.
Για ένα μακρινό ταξίδι της ψυχής κι εκεί που σ’ άλλους
χρόνους
θα ‘χω πεθάνει
δημητριακά θα ακούγονται τα λόγια μου, σπαρμένα
σε ένα λιβάδι που βελάζει και που αγαπάς..
2 σχόλια:
Καλό μήνα! Όπου κι αν είσαι
όπου κι αν πας,
η φωνή σου ατσάλινη!
Αφού ακούγεται ως εδώ...
φτερουγίζοντας,
κάνοντας το γύρο της γης...
Ζεις,
Στράτο μου.
Φιλιά,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
την καλησπέρα μου Υιώτα!
κουρασμένος όσο δεν φαντάζεσαι...
Δημοσίευση σχολίου