Με καταπίνει η Δευτέρα

Τα γενναία πουλιά τα ωραία μάτια

Η μικρή υποψία φωτός που χώνεται κάτω από τις μυρτιές και τιτιβίζει

Η κοπέλα κάτω απ’ τα κλινοσκεπάσματα

Γυμνή και όμορφη, που βγήκε μόλις πριν απ’ το καμίνι του έρωτα

Το γινωμένο φρούτο, το σταφύλι

Η πόλη που ξυπνά και μες την φασαρία της τόσο σου μοιάζει-

Οδηγήτρα της ιερής γραφής..

Το πληκτρολόγιο που δρέπει ουρανό, ο αθώος

Συλλογισμός του μικρού παιδιού, ο σκύλος

Που κουνάει την ουρά του όταν είδε το αφεντικό, η προσήλωση

Στο φωνήεν της Κυριακής, η ιδέα ότι όλα αλλάζουν

Και όμως μένουν ίδια κατά βάθος τ’ αφιλότιμα-

Με καταπίνει η Δευτέρα σαν μίας ανάπαυλας η φάλαινα τον Ιωνά..