Είμαστε οι περαστικοί

Για τον ήλιο σου μελέτησα το ρόδο και στο χάρισα, για το φεγγάρι σου

Οι πικροδάφνες τρανέψανε και στοργή μου ζητάνε,

Οι αρχαίες κολώνες που παίρνουν της καρδιάς μου το βάρος, η Ελλάδα

Που πίκρανε, η μελαγχολία

Που άλλο δεν την βαστώ, ο στίχος

Που αγαπά της φιλίας το βάθος, η εβδομάδα

Που κινείται σαν αστραπή συλλέγοντας αδιάκοπα χρωματιστά γεγονότα.

Στην τάξη των ονείρων ανήκουν οι λαχτάρες κι η μουσική

που μ’ ένα πουλί ανοίγει νέα σύνορα

Καθώς εκκινά ο Μάρτιος και οι βροχούλες

Είναι της διψασμένης γης η υπομονή.

Αναγνώθω στο σύμπαν τον κρυφό νόμο

Του θείου. Ρουλέτα οι αναζητήσεις-κάποια στιγμή

σε προδίδουνε

Και η αγωνία πάντα μένει κάτω από τα συμπεράσματα-

Είμαστε οι περαστικοί που με το αχνάρι τους γράφουνε ανεξίτηλη

ωραία ιστορία..