.jpg)
Φωτίζονται
οι ουρανοί και στην ανάγνωση του ήθους οι πεταλούδες
υπερίπτανται
Φυτών τε
και υδάτων.
Το
ποταμάκι κυλάει πανήρεμο και η λίμνη
Βαυκαλίζεται
τόσο να ξέρει
Της
ομορφιάς της την αξία. Ο ουρανός
Γεμίζει
αναπόλησης νομίσματα και μια υπεροψία
Την έχει,
πώς δεν την έχει.
Το σπίτι
εδράζεται μες την γαλήνη του μεσημεριού.
Πίσω απ’
τις κουρτίνες, που να είμαι διαβάζω.
Ο ήλιος με
λογχίζει αισιόδοξα.
Ο χρόνος
είναι μύγα ξιπασμένη.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ψάχνοντας να βρω τον Παπαδιαμάντη και τις εικόνες από το νησί του βρέθηκα σε έναν κόσμο που μόνο εσύ Στρατή ξέρεις να δημιουργείς.Και ήταν ο κόσμος αυτός παράξενος καθώς «Ο ουρανός Γεμίζει αναπόλησης νομίσματα και μια υπεροψία...» ύστερα ένιωσα πως «Ο ήλιος με λογχίζει αισιόδοξα» και «ο χρόνος» πως κατάντησε να είναι «είναι μύγα ξιπασμένη».
Είναι απίστευτη η γοητεία των εικόνων που δια της γραφίδος των λέξεων δημιουργείς Στρατή. Ο αναγνώστης σου ταξιδεύει.
Καθοδήγησε με όμως να να βρώ και τις εικόνες από το νησί του Παπαδιαμάντη.
Σ ευχαριστώ πολύ Χριστόφορε!
Σου στέλνω στο μειλ αυτό που ψάχνεις..
Δημοσίευση σχολίου