Άσε το πάθος μέσα στην ρουτίνα μου, άσε μου
την στεγνή νότα
που καλπάζει
στον κόσμο των ονείρων και συναντά
το δάκρυ μου
το δάκρυ σου,
εκεί
που οι καρδιές μας
όμοια χτυπούν
και πιο κοντά μας φέρνουν.
Με κέρδισε η μοναξιά – όμως
την χρύσωσα. Απολαμβάνω
φτερά που μου ‘δωσε η πεταλούδα
της φαντασίας.
Ζέψου το ελάχιστο μαζί μου κι έλα να ανακαλύψουμε
τ’ αρώματα των ιδεών
τώρα που τα έχουν ανάγκη
πάλι οι άνθρωποι..
πάλι οι άνθρωποι..
2 σχόλια:
Τι θα ήμασταν χωρίς πάθος;
Φιλιά από τη Χιλή
Paty Carvajal
Άνθρωποι κενοί μάλλον..
Φιλιά από Ελλάδα!
Δημοσίευση σχολίου