Πνίγω τον
λόγο, σώνεται η φωνή, ξέρω τι επιφυλάσσει
το χάος
Εμείς
δημιουργήσαμε κενά και ζώντας – τώρα
Που θα
αποχωριστούμε,
η πίκρα θα
σκηνοθετήσει επιφάνειες
Τελεσίδικες·
δεν θα μπορέσουμε
ν’ αλλάξουμε
τίποτα
Θα φύγεις
κραδαίνοντας τον εγωισμό σου αφού
ποτέ δεν
κατάλαβες
Πόσο μ’ έχουν
βαθιά σημαδέψει
Οι
απολυτοσύνες σου-
Θα αγνοήσω
το τηλέφωνο που θα με φέρει αντιμέτωπο
με τους
χοϊκούς σου φόβους-
θα κλείσω
το χοντρό εξώφυλλο
της ιστορίας μας..
της ιστορίας μας..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Είσαι
πάλι των θεών παιχνίδι·
με όλες τις εκδοχές
πάνω σου σκηνοθετεί η μοίρα,
κι εσύ απελπισμένος καταπιάνεσαι
να μοιράζεις φροντίδα των καλόκαρδων
στα μάτια των μικρών παιδιών....ΣΠ
...τόσο "πίσω"
πήγα απόψε,
Φίλε μου, που η Χιο σου έδωσε τόση έμπνευση...
Καλό Μήνα,
Με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Να είσαι καλά Υιώτα-
ελπίζω να ημέρεψαν τα πράγματα με τον καιρό εκεί-
φέτος καταλαβαίνουμε όλοι ότι το κλίμα αλλάζει,
παντού
σε όλον τον πλανήτη..
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου