Ψυχοσάββατο τότε και η μυσταγωγία των κοιμητηρίων στέλνει
μηνύματα στην ιστορία του βραδιού.
Μετά, η Κυριακή νομοθετεί επί τα αυτά.
Η ακοή ξίφος που κόπτει ένδοξα.
Ένα κλάμα ακούγεται σαν πέρα από τα μνήματα αλλά ο θάνατος
δεν θα μπορέσει εύληπτα να κατανοηθεί.
Το σιγάν νταούλι που ξυπνά τον γύρω χώρο.
Και η μουσική που υποψιαζόμουνα να ρίχνει τα ψηλά τείχη της
προσδοκίας
αιθέρια κι αέρινη..
2 σχόλια:
όμορφο..αισθάνομαι αυτό το Ψυχοσάββατο, που λες... καλό βραδυ!
να είσαι καλά Παρασκευή!
καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου