Δουκίσσης Πλακεντίας..

Στο δωμάτιο το στίγμα σου αλλά η απουσία, απουσία.

Μπορεί να ακούγεται ως έξω ο θρήνος και ας ταρίχευσες

την αγάπη όμως

δεν νίκησε κανείς τον θάνατο.

Ο θάνατος είναι μεγάλος καταφερτζής- όλα τα κάνει.

Η λύπη, μ’ ένα κοχλιάριο στο στόμα σου περνά. Το κλάμα σου 
κι οι επικλήσεις ακούγονται ως έξω κι οι περαστικοί

σφίγγουνε την καρδιά τους μην μπορώντας να χωρέσουν

στον νου τους τόσο πόνο. Α έτσι

πικρά που έχει η ζωή παιχνίδια

μαρκάρει η λύπη όλες τις θύρες στην βαριά μελαγχολική γειτονιά σου..