Χίος 4

  

Το απομεσήμερο των επαρχιών

Πυρ που αποσβένεται μες τον ύπνο, καλοντυμένες κοπέλες

Που κοιτούν ένα γύρω, ο πόθος, η νύχτα που έρχεται, η φυλακή

Της καθημερινότητας, η ντροπαλή παρθένα

Που ζητά την ξελευτερία της..

Δρομάκια μικρά, χάχανα, τραγουδιστές

Αγάπες..

Το στίγμα μου πάντα είναι η θάλασσα, πλοία

Που κοιμήθηκαν μες το λιμάνι κι έφυγαν

Νωρίς το πρωί.

Σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και η Χίος εταίρα που προσφέρει τον ιερό έρωτά της

Στον ταξιδιώτη. Σκαμμένη

Παντού από αξίνες των αρχαιολόγων και θυμίζοντας

Άλλες εποχές και άλλες ημέρες.

Ξημερώνει. Αργά. Οι εργάτες

Πηγαίνουν προς τα εργοτάξια.

Η γραφή αγκαλιάζει τα κουρασμένα κορμιά τους

Απονέμοντας την δική της φιλότιμη δικαιοσύνη..

                                      Χίος  21.2.2014