...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Μαΐου 2012

Ο ήλιος απίστευτα εκπνέει.



Είναι πίσω απ’ τις πικροδάφνες και τ’ αγριολούλουδα
Ένας σκερτσόζικος αέρας που κινεί τα νήματα της γης.
Η ατζαμοσύνη του αναμαλλιάζει την χλόη και τότε
Οι σκιές πέφτουν κάθετα πάνω στο απόγευμα τσακίζοντας
Τα χλωρά κλαράκια στις φυστικιές.
Η ορθογραφία του ύψους καταργείται και για όλα εκδικείται η ματαιόδοξη βαρύτητα.
Ο ήλιος απίστευτα εκπνέει.
Οι ελιές κινούνται προς το βράδιασμα και ο Ιησούς
Ξαναθυμάται τα φιλάνθρωπα τσιτάτα του
Ξέροντας πως εν τέλει κάποιος πάλι θα προδώσει..



4 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Φιλάνθρωπα τσιτάτα !! Λέξη !!
Όμορφο ποίημα ως τόσο !!
Γλυκιά καληνύχτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Πού η απορία Δεσποσύνη;
Θρησκεύω με δικό μου τρόπο..
Δεν το αρνήθηκα..
Φιλιά πολλά!

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Εντάξει Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!!
ξανακαληνύχτα !!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Μην είσαι τόσο αυστηρη με τους παγανιστές!
Ε ξανακαληνύχτα λοιπόν!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου