Σύνεργα πολλά που τεμαχίζουν τα φεγγάρια- κομμάτια τους
Πέφτουνε μες την θάλασσα
Ο ουρανός φεγγοβολά
Απ’ τις ανταύγειες
Νόστιμον ήμαρ – κάποτε θα γίνει και αυτό
Είναι ωραία στο σπίτι – κι ας μας πίκραναν
τόσο οι εξουσίες
Εγώ που έχω ζήσει μ’ ένα ψίχουλο ελπίδας
Υπομονετικός θα περιμένω
Δώρα φιλίας να με συγκινήσουνε
τόσο
τόσο
Που να κοιμάμαι με τα μάτια ανοιχτά..
Ηράκλειο 10.5.2012
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Εγώ που έχω ζήσει μ΄ένα ψίχουλο ελπίδας...
Πικραίνουν οι εξουσίες έχεις δίκιο..
μα η αισιοδοξία πάντα μαζί με την υπομονή είναι προσόν χαρισματικού ανθρώπου !!
Γλυκιά καλημέρα
Σοφέ μου φίλε που "έχεις ζήσει μ' ένα ψίχουλο ελπίδας" να "κοιμάσαι με μάτια ανοιχτά" γιατί δυστυχώς δεν ξέρεις ποιος, ποιοι και που οδηγούν το καράβι που συνεπιβάτες είμαστε.
Υ.Γ Στο Ηράκλειο;
Αχ Δέσποινα
Φαίνεται τότε ότι δεν είμαι χαρισματικός άνθρωπος.
Εγώ θέλω να πλακώσω όλους τους πολιτικούς στις κλωτσιές και να τους στείλω στον αγύριστο..
Βρε μπας και δεν είμαι καλά;
Ή μήπως είμαι;
Μπερδεύτηκα..
Τα γλυκιά καλησπέρα μου-
Μεγαλόθυμη κυρία της Λακωνίας..
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Ναι ρε ψηλέ για να ζηλέψεις! Στο Ηράκλειο..
Κάτσε εσύ να κλωσάς αυγά στο Χαλάνδρι..
Φίλε είναι πολύ ωραία η Κρήτη..
Κατάλαβες κουζουλέ μου;
Έννοια σου και με τους άλλους που λες δεν ξεμπερδέψαμε..
Θα φάνε τα μούτρα τους πού θα πάει;
Αν βάλουμε μυαλό βέβαια..
(Μεταξύ μας…Που δεν το βλέπω..)
Άσε να μην βρίσω τώρα εγώ καλύτερα..
Ο όμοιος τω ομοίω αεί πελάζει..
Με κατάντησες σαν τα μούτρα σου..
Τσαντιλόβρακα..
Δημοσίευση σχολίου