Τα ανοιξιάτικα φύλλα γυαλίζουν μετά την βροχή
Οι αντοχές τους συρρικνώνουν τον άνεμο
Είμαι αδαής και θλιμμένος
Στα μπαλκόνια πίνουν καφέ οι γείτονες και για το κόψε ράψε της ζωής τους κουβεντιάζουν
Θολώνουν τα μάτια μου
Ερωτικά είμαι ένας όνος που γκαρίζει
Ζαχαρώδης όσο ο διαβήτης μου
Τι θέλω να κάνω μ’ εμένα;
Ακαδημαϊκά θα είμαι πάντα μη αποδεκτός
Έτσι που λαϊκά μ’ αρέσει να μιλάω
Ας βρίσκω τουλάχιστον τα δροσερά φεγγάρια που έκλεψα κι ας μην
Μου δοθεί άλλο από το να μεταγλωττίζω του ουρανού τα πονήματα..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Ακαδημαϊκός; ψυχής ;
πώς μετριέται;υπάρχουν σταθμά ;
Κράτα τα φεγγάρια σου Ποιητή
Πάντα δεν θα αλλάζει ο κόσμος... και πάντα θα προσπαθούμε τουλάχιστον... να χαιρόμαστε τις απλές στιγμές της ζωής μας ..που εμείς βαφτίζουμε όνειρα !!
Καλό βράδυ
σε φιλώ
Δέσποινα
Από τον ωραίο τόπο όπου μονάζεις..
Ναι απλά διαπιστώνω με πίκρα ότι οι κλίκες πάντα θα υπάρχουν και πάντα υπήρχαν στην χώρα μας.
Ας μην μας κακοφαίνεται- είμαστε διαβρωμένοι ως το κόκαλο.
Και όση λάμψη έχουμε έχει να κάνει με αυτούς τους λαμπρούς προγόνους που βρήκαν υπέροχα μέτρα και σταθμά για την ζωή.
Τα οποία φυσικά εμείς καθόλου δεν τηρήσαμε ή αναπτύξαμε..
Ας μην κομπάζουμε γιατί είμαστε μες τον βούρκο που φτιάξαμε..
Να είσαι καλά και να γράφεις τα ωραία λυρικά ποιήματα που μας χαρίζεις..
Καληνύχτα!
Ήταν Ακαδημαϊκός ο Μενέλεαος;
ήταν Πανεπιστημιακός; ήταν της κλίκας; απεναντίας.
Δες, πως όταν ο κόσμος μιλά για κερασιές που ανθίζουν και Άνοιξη, πάντα σε ΄κείνον αναφέρεται..
Γράφε σαν να πρόκειται να σου απαγορευτεί!Καλό βράδυ Στρατή!
Μίνα
έτσι κι αλλιώς μένουμε ενταγμένοι στην πορεία μας.
Τίποτα δεν θα μπορούσε να με ξεκολλήσει από αυτήν την προσήλωση.
Εξάλλου όσο και να θελήσουν να σκεπάσουν το φως ένα μικρό παραθυράκι θα τους προδώσει: μια μικρή αχτίδα θα σκάσει μύτη και θα αναστατώσει τον μιαρό κόσμο τους.
Και όπως πολύ ωραία το είπε ο Μενέλαος ″η ανθρωπότητα έκανε εκατομμύρια χρόνια να σταθεί στα δύο πόδια της. Ε εμείς ας μην την γυρίσουμε πίσω..″
Ευχαριστημένος θα είμαι αν επικοινωνώ με 50 ζεστές καρδιές σε όλη την Ελλάδα.
Αυτοί ας είναι οι φίλοι μου..
Καλό σου βράδυ!
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τούτο.
Να προσφέρεις,
αγγίζοντας με βαθιά με την ποίηση σου!
Kαλησπέρα Στρατή !
Την καλημέρα μου Λίζα!
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου