Δεν θα σε βρω, δεν θα με βρεις κάτω από την σκοτεινή περίπτωση της νύχτας
που νωχελικά γίνεται μια μοναχική γερόντισσα που όλο μοιρολόγια λέει…
Ποιός τετέλεσται; …δεν ξέρω…
Ξέρω ότι με τα μολύβια μου κεντάω τον ουρανό
κι αυτός σταλάζει το γαλάζιο του πάνω στα σιωπηλά τετράδιά μου που μετά
γίνονται σκέψεις που δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει η σελήνη..
2 σχόλια:
Πάντως που κάτι που σίγουρα δεν τετέλεσται είναι η ποίηση!
Κι εσύ αυτό το αποδεικνύεις ατελεύτητα…
Καλή εβδομάδα Στρατή! Και να ξέρεις ότι η σελήνη πάντα μας αφουγκράζεται και ας παριστάνει την ανήξερη…
Μελίνα
τώρα θα πω τα ίδια για σένα και την ζωγραφική
καλή βδομάδα (χμ)
και αντοχή πολλή αντοχή σε όλους μας!
Μου έλειψες πολύ!
Δημοσίευση σχολίου