Μια δυο γενιές κρατάει το παραμύθι σου· μετά
Τελεσίδικα πια δεν υπάρχεις-
Είσαι ό,τι ήσουν – απών
Από της ύπαρξης την φυλακή.
Αλλά η μνήμη ″υπήρξα- τώρα δεν υπάρχω″
Στέλνει ένα μήνυμα από την μακρινή εποχή
του χαλκού σε ένα απώτατο διάστημα-
Σαν όπως θα θρυμματιστείς και ούτε του ονείρου σου η φλόγα
Σαν ανάμνηση πάνω σε κάτι θ’ απομείνει..
Ταμπούρλο το πολεμικό βαρούν οι χρόνοι
Γύρω από μια φωτιά της απουσίας..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Κάτι θα έχει ο αέρας σήμερα...Πολύ φιλοσοφικόν! Κλασσικό ποιητικό θέμα, ωραιότατα δοσμένο χωρίς πλατειασμούς, που κάπου κάπου συνηθίζεις και ως Χρύσα δε μ' αρέσουν( αλλά αρέσουν σε πολλούς άλλους). Θα έλεγα ότι το σημερινό σου ποίημα κοσμεί τη συλλογή σου.
Αντίρρηση όμως έχω για τον τίτλο. Θα έπρεπε να είναι πιο σύντομος και περιεκτικός. Αποκαλύπτει πολλά. Πάντα κατά τη γνώμη μου.
Χρύσα Βελησσαρίου
Αντιμετωπίζω την ποίηση και τα γεγονότα της σαν ένα ενιαίο σύνολο που απαρτίζεται από δευτερόλεπτα που το μάτι μου συλλαμβάνει το νυν και το μετουσιώνει σε κάτι που αφήνει μια οσμή από λουλούδια νοητά που φλερτάρουν με τις ιδέες.
Ίσως γι αυτό κάποια φορά πλατειάζω και σε ξενίζει η ρητορεία μου.
Είναι η αγωνία μου να φιλοσοφήσω πάνω στην ιστορία που συνθέτουν.
Δουλεύει σκληρά πάντα η κλεψύδρα.
Κι εγώ που το ξέρω θέλω να μείνω οπαδός της Ομορφιάς..
Χάρηκα για την επίσκεψη..
Καλό βράδυ!
Χρύσα
Για δε τον τίτλο θα σου απαντούσα ότι δεν είναι η αγαπημένη στόχευση μου.
Όπως σου είπα αγγίζω τα ποιητικά δευτερόλεπτα και θέλω τα ποιήματα μου να μην στέκονται πάνω σε έναν τίτλο.
Τόσο που αν θα επανερχόμουνα στην τροχιά τους θα έδινα άλλον τίτλο, που θα μου φαινόταν καλύτερος.
Επικοινώνησε πάντως ( αν θέλεις την γνώμη μου) με το γραμμένο κι όχι με τον εκάστοτε τίτλο.
Σ’ ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις.
Τις ακούω πάντα με προσοχή- και κάνω πάντα το δικό μου!
Καληνύχτες!
Δημοσίευση σχολίου