Παραείναι καλό το πρωινό.
Έχει πουλιά, έχει μύθο.
Η απουσία εδράζεται σε μια μακρινή ηχώ
από τον κόσμο των σκιών. Ανοίγω
ένα βιβλίο και διαβάζω.
Οι ψυχές ταξιδεύουν σε μένα, οι μακρινές ψυχές αυτών που αγάπησα.
Ο νους μου είναι λιοντάρι.
Καθημερινό ποταμάκι ρηχό αδιάφορων λόγων.
Απομονώνομαι μες την αντίρρηση, ψάχνω
κάτι που δεν έχει φωνή.
Εκεί που οι πολλοί δεν έχουν ώτα όσα λέω ν’ ακουστούνε..
9.8.2011
2 σχόλια:
Muchas veces las palabras no llegan. Hay que saber ir más allá de ellas para empatizar con la otra parte.
Un abrazo
Jessenia
sólo las palabras, pero tengo que decir lo que quiero. Sólo ellos ..
dulce beso ..
Δημοσίευση σχολίου