Αέρα ερμαφρόδιτε αέρα δεκαπεντασύλλαβε που ορμάς
Λυσσάρης πάνω στης θαλάσσης τον αφρό
Η λεβεντιά σου είναι πανίσχυρος σκύμνος.
Ξαπλώνω σε ένα παγκάκι εκεί στην έρημη παραλία
Κλείνω τα μάτια και ακούω την θάλασσα
Όλα τα λόγια μου είναι προικιά της
Όλες οι γνώσεις μου δικές της διδαχές.
Πριν απ’ το μεσημέρι και ο που νικά είναι για πάντα νικημένος
άμα δεν θυσιάσει την ψυχή του στον βωμό του ορίζοντα..
Ρέθυμνο 12.5. 2012-05-19
3 σχόλια:
μου αρέσει πολύ αυτή η φωτογραφία.
Καλησπέρα!
ολα θα πανε καλα
κλέψτην λοιπόν..
όπως εγώ..
καλησπέρα!
Κι εμένα μ' αρέσει με κλειστα ματια να Ακούω τη θάλασσα..
Να βλέπω το κύμα να ερχεται αφρίζον και να σκάει...στην ακρογιαλια...
Υπέροχη αίσθηση
καλό βραδυ
Δημοσίευση σχολίου