Εκεί που στενεύει ο κλοιός, λαμνοκόπος είσαι καρδιά μου
Σε μια τριήρη που περιδιαβάζει τις συμβατικότητες.
Τα τηλέφωνα καλούν σε αθροίσεις
Μοναξιάς. Έγινε ο άνθρωπος
Σαν συλημένος τάφος.
Όσα κτερίσματα του ανατέθηκαν κατακρεούργησαν την χαλαρή σιωπή
Κάτω απ’ τα κυπαρίσσια.
Βλέπω να δυναμιτίζει ο άνεμος την πάνω ρούγα που σκαρφάλωσε προς το βουνό.
Οι γειτονιές του φεγγαριού χαριεντίζονται με τα λιοντάρια σύννεφα·
η νύχτα παίζει ζάρια
στην πλάτη της γης.
Στο Ηράκλειο τρανά σκοτεινιάζει..
Ηράκλειο Κρήτη 10.5.2012
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Στο Ηρακλειο τρανα σκοτεινιαζει.....μα στις κορφες των βουνων της Κρητης γλυκο-χαραζει. Αυτο το Αγριο Θεριο, η "Λεαινα" οπως την αποκαλεις κι εσυ, εχει τους δικους της νομους !ευτυχως! κι αν χρειαστει ειμαι σιγουρη πως θα τους εφαρμοσει.
Θαρρω πως η εμπνευση απο το Κρητικο περιβαλλον θεριευει τον ανθρωπο και τον λευτερωνει ακομα περισσοτερο.
Οσο για το χρωμα της αγαπης, ειναι διαφανο τις περισσοτερες φορες.
Μια χαρη σου ζητω: φαε και για μενα μια "μυζηθρα" εκει στην πλατεια στα "Λιονταρακια" ειναι οι καλητερες που γευτηκα ποτε.
Καλη συνεχεια στο Κρητικο Εδαφος - καλο βραδυ.
Αοράτη φίλη μου Ευαγγελία ή όπως αλλιώς..
Δυστυχώς επέστρεψα στην Αθήνα..
Ωραία πράγματι είναι αυτή η γη και την αγαπώ πολύ..
Όπως και όλη την Ελλάδα.
Οπότε για την μυζήθρα επιφυλάσσομαι..
Την άλλη φορά σου το υπόσχομαι.
Ήπια καφέ όμως εκεί στα λιοντάρια..
Και καμάρωσα τις πανέμορφες κρητικοπούλες..
Πανάθεμα, όλες νου αρέσανε..
Κόλαση!
Και ποιος φοβάται να ανοίξει την πόρτα και να περάσει;
Την καλησπέρα μου!
Εδώ θα σχολιάσω το ποίημα με συγκίνησε όμως η φωτογραφία. Το βλέπεις στο Στάδιο; Εκεί μεγάλωσαν τα παιδιά μου. Εκείνο ο χώρος ανήκε στον πεθερό μου από το 1953. Το ονόμασε δε Λίντο κει είχε πτηνοτροφείο και ταβέρνα εκεί. Πόσα καλοκαίρια πέρασα εκεί που σήμερα είναι οι τσιμεντένιες κερκίδες.
Ζητώ συγγνώμην για τον προσωπικό τόνο
Διόρθωση: "Εδώ ΔΕΝ θα σχολιάσω...." ήθελα να γράψω.
Δημοσίευση σχολίου