Ανάερα στο αλύγιστο μεσημέρι καρφώθηκε η βουλή της ηλιαχτίδας.
Κάποιος αφουγκράστηκε τον ουρανό.
Έζεψε την ψυχή του στον ορυμαγδό της πόλης.
Γύρω του έσφυζε μια εμπνευσμένη ανθοφορία.
Πολλές σημαίες επετειακής χαράς.
Και ανασταίνανε την Ιστορία και την ακύρωναν.
Την ώρα που η φωταγωγημένη
Πατρίδα και στέναζε και υπέφερε
Σβήνοντας πάνω στην καρδιά της αποτσίγαρα και τριαντάφυλλα…
Αθήνα 29/10/2022
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
ανασταίνανε την Ιστορία και την ακύρωναν. Σ.Π.
...κάπως με αυτόν τον τρόπο ενεργούν όλοι, σ' όλο τον κόσμο...
όπως οι ...έχοντες
και οι μη έχοντες.
Γκρεμίζουν, υποσχόμενοι το καλύτερο
μα καλύτερο δεν υπάρχει,
διαφορετικό, σίγουρα, διότι ο κόσμος γρήγορα αλλάζει.
Μυρικαστικό η κάθε εποχή. Οι διασταυρώσεις, ακυρωμένα Ντι-εν'-έϊ (DNA)
κι εμείς, γενικά,
μαλλώνουμε για τις ενδυμασίες της Σελήνης...
Σε φιλώ
Εμείς γράφουμε μια Ποίηση σπουδαία εμείς. Και είμαστε ειλικρινείς και με τους άλλους και με τον εαυτό μας. Πόσο σπουδαίο είναι αυτό;! Και πόσα μας κάνει να χάνουμε, μιας και οι άνθρωποι δεν αντέχουν την Αλήθεια; Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου