Άνοιξα το παράθυρο και κοίταξα· δεν είχε ακόμη ξημερώσει· τα άστρα έστελναν απαλά
Το φως τους μες τον δροσερό αέρα· ένα φεγγάρι λαχάνιαζε να μου μιλήσει. Καταλάβαινα ότι είσαι εκεί: φερμένη από μιαν άλλη θρησκεία· κρατούσες
Ένα μωρό στην αγκαλιά- και ένα άλλο
Το φεγγάρι εισέβαλε στο σπίτι
Και το ξεκοίλιασε, σαν ένας σουγιάς
Που κράταγε ο παππούς μου να μπολιάζει
Τα δέντρα.
Πού ήμουν; Έζησα; Ή έμεινα αποκοιμισμένος να ονειρεύομαι εκείνα που δεν ξέρω
Και περιμένοντας να ῤθεις…
Ακόμα ψάχνω μες τα ποιήματα να βρω
Πού τελειώνει η αγάπη.
Ζω έξω από κάθε επιθυμία κι από κάθε μαχαιριά
Που θα γεμίσει αίματα το ποίημα!
29/10/2022 Αθήνα..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
φερμένη από μιαν άλλη θρησκεία· Σ.Π.
...μία είναι η θρησκεία των ονειροπαρμένων... :
Η φεγγαρόφωτη έμπνευση
Πολύ σωστά το λες!
Εσύ κάτι ξέρεις που το ξέρω κι εγώ ακριβώς ίδιο. Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου