Σχεδόν όπως μια ρίμα ξεθυμασμένη…

Αυτά που σκορπίζουν σε παράξενο θρίαμβο μες τον αέρα
Έντομα και παράξενα σμήνη πουλιών,
Άνθη και γλαφυρές παπαρούνες
Επεα πτερόεντα πάνω στο στέρνο της Άνοιξης.

Κανονιοβολεί ο καιρός με πανταχού παρουσίες
Παράξενες, θεών που πια δεν υπάρχουν- Αλήθεια
Πώς γίνεται η πραγματικότητα μνήμη κι ακόμα
Πώς απαλείφονται οι παρουσίες και παρουσίες δεν είναι πια;

Βρήκα και έχασα και εκείνα που έχασα πάλι τα βρήκα,
Αναζητήσεις στην ζωή μου μια ζωή
Δημιουργώ ανάγκες και αισθητικά λατρεύω καθετί που έχω
Γεμίζοντας το φως μου με χιλιάδες φώτα Αστραπής!