ντυθήκαμε την ψυχή μας και πάμε

Διαβάζεις θλίψη και λες, θα σβήσει η χειμωνιά,

Τα σύννεφα θα φύγουν, θα χαλαστεί ο καημός

Και θα δούμε το πρόσωπο της λιακάδας·

Φέτος μας παίδεψε το κρύο· άφησε τα σημάδια του

Επάνω μας· ντυθήκαμε την ψυχή μας και πάμε

Καθώς γεράσαμε και μια κακή διάθεση

θρονιάστηκε μέσα μας. Τι συμβαίνει που δεν αναιρείται

και τελεσίδικά βαραίνει και στην έμπνευσή μας και στην αγάπη μας

θόρυβος από αισθήματα που χλώμιαναν και έχουν ανάγκη το οξυγόνο του Έρωτα

για να μας υπερασπιστούν;