Έδωσε
αρρώστια το αρχείο του αίματος
Οι
άνθρωποι αρρωσταίνουν από καρδιά, τα υπόλοιπα
βρες
τα στην στάχτη
Δαιμονίζομαι
κάτι φορές να ακούω
βοριά
που λυσσομανά στα παράθυρα
Όλες
μου οι νύχτες έχουν προσευχή
Έχουν
λύπη
Τσαλακώνω
σεντόνια και ράβω την κουρελιασμένη σκέψη μου
Που
παραξηλώνεται
Μπάζω
τον άνεμο στα δεξιά μου
Το
λένε κι οι γραφές: "Δεξιά του πατρός»
Τα
όνειρα πυροδοτούνται αφ’ εαυτού τους
Βαθιά
μεσάνυχτα η κουκουβάγια τραβά την κουρτίνα
Μπαίνει
φεγγάρι
Στιλβώνει
τα έπιπλα
Η
απουσία μοιράζεται σε κλήρους
Η
απουσία είναι αργυρή
Η
αγάπη είναι χρυσή και δεν εξαργυρώνεται
Ένα
κουρνιασμένο πουλί που το ξέρω
Μου
λέει μυστικά, σκάβει τον λάκκο μου
Και
μου λέει « Περάστε!»
Έδωσε
αρρώστια το αρχείο του αίματος
Τα
υπόλοιπα βρες τα στην στάχτη
Στρατής
Παρέλης ουραγός μιας κατάστασης αποσοβημένων αισθημάτων
Γεμίζω
μπαρούτι την μυσταγωγία μου
Μην
φοβηθείς
Άκου
που σου μιλώ – εργοταξιάρχης ενός κόσμου
οραμάτων
Τα
υπόλοιπα βρες τα στην στάχτη
Σβήνομαι
όπου θα γραφτώ γράφομαι όπου σβήστηκα, με ερμηνεύουν οι ώρες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου