Διδυμότειχο…

Τσίγκινο φωνήεν μακρινό
Ακμή και παρακμή του κόσμου,
Στον οντά σου ακούγονται γέλια παλλακίδας που την θωπεύει 
ο μπερμπάντης χειμώνας,
Στρατιωτικά εμβατήρια εισβάλουν στην ορμητική έμπνευση των τραγουδοποιών,
Βοά ένα ποτάμι και τα τριζόνια ψελλίζουν φθινοπωρινή υποταγή,
Στα πεσμένα φύλλα, η σήψη μαρτυρά πολεμικά εμβατήρια,
Ερυθροπόταμη όψη Πλωτινόπολη του βορά,
Στις φλέβες σου κυλά ένας Έβρος δυνατός,
Βατράχια κοάζουν στην νύχτα που ντύνεται υγρασία θεοτική,
Στην πυκνή βλάστηση της σκέψης, ξεπροβάλουν αμνοί ακηρύχτου θρησκείας,
Εμβρόντητος μένω μπροστά στο ιερατικό σου μαρτύριο,
Διδυμότειχο των ανέμων αγάπη και άθυρμα..

Φλύαρο νερό ποταμίζει στα υψίπεδα των άστρων,
Αναλαμπές αυτοκρατορικές σώζονται μες τον χρόνο που κύλησε,
Συμβολή θρησκειών και σύμπνοια να ενώσουν οι κόσμοι,
Διδυμότειχο καθαρογραμμένο στο αναγνωστικό του ουρανού..

Περνώ οδοιπόρος ευσεβής από κοντά σου,
Είμαι ο που ήμουν και θα γίνω εκείνος που έφυγε,
Εσύ όμως θα απλώνεις τα κραταιά παραμύθια σου
Στον καιρό που περνά μισογκρεμίζοντας τα τείχη σου και στολίζοντας
τον χρόνο με θρύλους..