Έδειξε μια ελαφριά ψύχρα η νύχτα.
Μου γλύκανε τον ουρανίσκο η μαρμελάδα σου.
Με πόσα μου έχεις πει «σ’ αγαπώ» μες τον χρόνο;
Λείπω για να παρίστασαι, είμαι αχνή σκιά που αργοσαλεύει όταν
Η μακρινή υποψία να είσαι εδώ, είναι της λύπης η κατάλυση.
Συμβατικά φωνήεντα να γείρουν άστρα καθαρόαιμα μες την διάθεσή μου φρυκτωρίες.
Εγείρω και την γλώσσα μου αλλιώτικα και είναι νοηματική η σιωπή σου που κεντά πληθυντικά λουλούδια για να φτιάξω το μπουκέτο γλαφυρό της εβδομάδας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου