...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Μαΐου 2014

Πλήκτρα που σε πάν’ όπου θέλουν…





Ο Μάιος αφήνει τα περιστατικά της αισιοδοξίας απλά να συμβούν.
Σαν να περιμένεις γενέθλια που, στον χορό των ημερών, εισβάλλουν
Διακαώς αφήνοντας και κάποια υπόσχεση.

Πλήκτρα που σε πάν’ όπου θέλουν, αντιφάσεις σαν αυτές
Που έχουν πάντα οι άνθρωποι, βαθιά και όμορφη νύχτα. Κάποτε
Θα σου εξηγήσω και πώς γράφω
Τοκίζοντας τα αισθήματά μου επί σένανε
Που, με διαβάζεις, απ’ την άλλη όχθη για να πας.

Πώς θα μπορούσε να σε βλάψει ο ύπνος
Στεγνός δίχως αγάπες και όνειρα   κι η φυλακή
Οριοθετημένη από σένα που για λίγο απόλαυσες
Ουρανού φωτεινές καταστάσεις;

Τόσο μεσάνυχτα που άλλο δεν γίνεται  και η βαρκούλα
Του φεγγαριού στα ανοιχτά πια αρμενίζει
Την λεβεντιά του σκοταδιού αψηφώντας…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου