...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

15 Μαρτίου 2014

Σκαρώνω μια αράδα



Σκαρώνω μια αράδα και χαράσσω ένα έμβλημα
ανέμου πάνω στην καρδιά που βγαίνει απ’ την νύχτα
όπως απ’ την φωλιά του ένα ζώο που πεινά. Η αττική
ακόμη δεν ξημέρωσε. Μια κουκουβάγια
ακίνητη κι ούτε κλονίζεται από καμία δοξασία.
Γυαλίζουνε τα μάτια της – επάνω στην ταράτσα του σχολείου, πέντε
η ώρα το πρωί και θα χαράξει σε λιγάκι ο ουρανός. Ό,τι βάφω
πορφυρό γυρίζει κατόπιν σε μαύρο και ναρκοθετεί τα αισθήματα
που με ακολουθούν δίχως να ξέρουν ότι μες τον χρόνο θα πεθάνουν..




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου