Η μέρα έχει πάντα
την τροχιά της.
Λίγο πιο
προβλέψιμη από το τίποτα της ματαιοδοξίας που έχουν οι άνθρωποι.
Ψυχραίνει λίγο και
ανατριχιάζει η προβιά της
Σαν ζώου που
ξαφνικά για κάτι φοβήθηκε.
Ο Βόλος είναι
μυθικός όσο οι αργοναύτες του
Που κινούν για μία
νέα ουτοπία.
Η γραφή μου με τον
συννεφιασμένο ουρανό πάντα ταιριάζει.
Κοιμάμαι- ξυπνάω·
το όνειρο που συνθέτουν οι επιθυμίες μου
είναι ένα κάτοπτρο
που συνουσιάζεται με των πραγμάτων την απουσία…
Βόλος 2.6.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου