Έτσι ο Ιούνιος
βαδίζει κι έτσι
η μέρα που
μεγάλωσε ασφυκτιά
απ’ τα χιλιάδες
μυγάκια.
Ντελικάτα λογάκια
του βασιλικού ζουν
μες το ντροπαλό
σκάφος της γλάστρας
που πλέει κατά το
απόγευμα.
Αρώματα απλούστερα
απ’ το μετάξι.
Σπινθήρες μιας
γουλιάς
νερού που ανάβει
σαν ευφρόσυνη αόρατη τσακμακόπετρα.
Ποίηση σε μικρά
κομμάτια χάρτου,
ευκολόπεπτη
και να την πιείς
σαν μ’ ένα
κοχλιάριο, πριν γίνει
ανυπόφορο να ζεις
και το πολίτευμα των λίγων να υπομένεις..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου