Με το μολύβι
χαράσσω δυο λέξεις,
θα μου συμβούνε
τιμιότητες του λόγου.
Αν κρατηθώ από
κάπου από ενός λουλουδιού θα είναι
ο μίσχος.
Εσύ είσαι όμορφη,
Θεέ μου πόσο όμορφη! Πετάς
με την χάρη μιας
ανέμελης πεταλούδας
και γίνεσαι άφαντη
ιερή
κοιτάς
τον πλανήτη πίσω
από τα μελαγχολικά φεγγάρια
που ο έρωτας πάντα
θα έχει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου