Ξέγραψα τις αβρότητές μου

Ξέγραψα τις αβρότητές μου κι απ’ τις συμπεριφορές των ανθρώπων

δεν πιστεύω πια τίποτα,

απέκτησα καβούκι

σκληρό.

Η αγάπη σου ιοβόλα, του ψεύδους ανάγνωσμα..

Φοράς κατακλυσμό και παίζεις 
με τυφώνες αλλοπρόσαλλους-

Είσαι η αφαίρεση των αριθμών.

Αποδιώχνω την σκιά σου από την ησυχία του ύπνου -

Είσαι το αργά της ζωής μου.

Αποσχηματίζω τις εντυπώσεις που κρατούν όσο η ζαρωμένη ευαισθησία σου θέλει

Και ζω με την αμνησία των υποβλητικών λουλουδιών.

Στο σημείο που έχουμε διαχωριστεί κι όλα τα έχω πετάξει

Στο πλέον της απουσίας σου βάραθρο.

Αγκαλιάζω την προσευχή που λυτρώνει τους γλάρους που πετούν στον ορίζοντα και αφήνομαι

Να με ταξιδέψει η θάλασσα με τα ποικίλα βοτσαλωτά μυστικά της..