Εμβαδόν μιας αντίστασης, τρύπιο συμπέρασμα που μπάζει
η πόλη έχει ιοβόλους οδόντες
οι άνθρωποι ζουν αποξενωμένοι
ξοδεύουν τον χρόνο τους τυρβάζοντας περί το αχρείο πουθενά
οι κυρίες είναι θηλυκά δόκανα ξεμοναχιασμένα
οι κύριοι τρέμουν να πουν μια αλήθεια στον ταπεινωμένο τους εαυτό
το κράτος λείπει- είναι μια αυθαίρετη κίνηση που θησαυρίζει για λίγους
όταν ξαπλώνω και αναλογίζομαι τα βράδια
πως μου έλαχε έτσι να ζω κι έτσι όπως δεν το περίμενα κι εγώ να πορεύομαι
σπάνε οι τοίχοι μου και πέφτω
ολόβαρος μες το παρόν που είναι
μια αυτοκτονική στιγμή του χρόνου που θα καταργήσει τις ελπίδες της
μέχρι που η νεολαία θα σφυρίξει για ένα δικό της μαρς
επί αυτό που της ανήκει..
11.2.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου