53.
Όχι ξεκάθαρα: όμως ακούω φωνές
σιγανές- λαχανιάσματα
και ψιθυρίσματα γλυκά-
όπως να κάνουν έρωτα
πίσω απ’ τα κλειστά παντζούρια
με τις άσπρες γλάστρες.
Φεγγάρι ασημένιο. Εφτά
φορές πιο καθαρό απ’ το νερό.
Και ένας στίχος καρφωμένος μες την ευφωνία.
Ένα φυτό που άνοιξε
τις πύλες του να βγει το άρωμα: ένα γιασεμί.
Κάτω από τα δέντρα, πλάι στην παραλία, δυο ερωτευμένοι
που φιλιούνται.
Για να φανεί πιο χρήσιμος ο μέσα τους καημός..
Για να ‘ναι ο πόνος τους γλυκό μαχαίρι που πονά..
Όχι ξεκάθαρα: όμως ακούω φωνές
σιγανές- λαχανιάσματα
και ψιθυρίσματα γλυκά-
όπως να κάνουν έρωτα
πίσω απ’ τα κλειστά παντζούρια
με τις άσπρες γλάστρες.
Φεγγάρι ασημένιο. Εφτά
φορές πιο καθαρό απ’ το νερό.
Και ένας στίχος καρφωμένος μες την ευφωνία.
Ένα φυτό που άνοιξε
τις πύλες του να βγει το άρωμα: ένα γιασεμί.
Κάτω από τα δέντρα, πλάι στην παραλία, δυο ερωτευμένοι
που φιλιούνται.
Για να φανεί πιο χρήσιμος ο μέσα τους καημός..
Για να ‘ναι ο πόνος τους γλυκό μαχαίρι που πονά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου