Για την θλίψη μου
ωρύεται η πραγματικότητα.
Φοβάμαι που ζω μέσα
στο έλεος των γεγονότων.
Τι σχεδιάζει ο λύκος
για την κοκκινοσκουφίτσα του;
Ιδιοφυής είναι ο
αέρας που ερήμην του αφήνει να ξετυλιχτούν οι πνοές των αφράτων λουλουδιών.
Μετά τις παίρνει και
κινάει κατά τα μέρη της Ανατολής.
Γεφυρώνεται το
άγνωστο με το κατανοητό λιλιπούτειο
Δέντρο. Η Φύση
γιγαντώνεται. Εκκλησία καθ’ όλα.
Θρησκεύω με την ζέση
που μια μέλισσα τρυγά
Νέκταρ και
αισιοδοξίας τα νάματα.
Δώσε μου μια Μαρία
κεχαριτωμένη και σου φτιάχνω πλάση όμορφη!
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Πάντα πίστευα πως η φύση είναι η ανώτερη θρησκεία και μέσα σ' αυτή κρύβονται όλες οι φιλοσοφίες του κόσμου.
Με την ευχή αυτή τη φορά, η Κοκκινοσκουφίτσα να κάνει την ανατροπή της και να καταβροχθίσει το "λύκο".
Τα σέβη μου Στρατή!
Την καλησπέρα μου Μαρία!
Πώς θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί σου αφού κι εγώ τα ίδια πιστεύω και νομίζω φαίνεται..
Αν είσαι στην ωραία Κρήτη, να περνάς καλά!
Δημοσίευση σχολίου