Αν τα σβήσω
όλα…και την φωνή
που μου
υπαγορεύει… και την φωνή
που μου
αντιστέκεται… φερσίματα μες τον καθρέφτη
ιλαρά
ιλαρά
και μιλήματα
λίγα κι ευφρόσυνα.. ένα μικρό
λίγα κι ευφρόσυνα.. ένα μικρό
χάος των
συμπεριφορών
και ο καθένας πάλι
μόνος να είναι
διαλεγόμενος με
την ριμάδα του αυταπάτη.
Αν τα σβήσω όλα
και απομείνω
μ’ ένα φεγγάρι
κρύο σαν η ομιλία
του νεκρού
μέσα στον ύπνο μου
και τρομαγμένος
πεταχτώ απ' το
στρώμα
και ιδρωμένος αναζητώ
της δίψας μου
ύδωρ.
Αν τα σβήσω όλα ας μου είναι
λίγα κι υποφερτά
λίγα κι υποφερτά
τα μαρτύρια
και με λέξεις να
μπορέσω να πω
πώς για την
τραγωδία της στιγμής
χιλιάδες
χιλιάδες
κωμωδίες των ωρών
απόψε
σπαταλήθηκαν..
σπαταλήθηκαν..
2 σχόλια:
Τέλειο!!!!
Ευχαριστώ Ελιά!
Δημοσίευση σχολίου