Κρατώ κάτι
σημειώσεις που με μπερδεύουνε..
Η θάλασσα είναι
ήσυχη και ο φάρος
Φωτίζεται και
φωτίζει καλά.
Γυμνοπόδης μες του
λιμανιού το νερό.
Τα Χανιά πάντα μ’
αρέσουνε·
Αγαπά την αρχοντιά
τους η αφεντιά μου.
Ζω στα περίχωρα
μιας αυταπάτης κι έτσι
Η μέρα μου
εξομολογείται κάτι κρίματα
Πουλιών μέσα στο
άσυλο του αέρα.
Η Κρήτη δεσπόζει
απροσποίητη κι έως
Την κορυφογραμμή.
Με κάστρα
μισογκρεμισμένα και με διαφάνειες
Των ουρανών της.
Η άχνα ενός
ομιλητικού τόπου όπου η ψυχή μου τον γεύεται
Σαν η νύχτα να μην
τον εξουσιάζει
με την γλαφυρή
μεταφυσική της κι ο χρόνος
Επάνω του δεν έχει
ορκισμένη διάρκεια..
Χανιά
31.3.2013
4 σχόλια:
Η μέρα μου εξομολογείται κάτι κρίματα
Πουλιών μέσα στο άσυλο του αέρα!!!
Στηλίτης του λόγου Στρατή κοινωνείς με το στίχο σου
πολλά φιλά
...
στην Κρήτη είσαι!!!;;;
Στρατή μου,
να γιατί ανανεώνεται η ποίησή σου!
Καλό μήνα,
Υιώτα
Καλημέρα Ελένη!
βαφτίζονται όλα μες τις αναζητήσεις του ποιητή..
Φιλιά πολλά!
Υιώτα
καλό μήνα
να χαίρεσαι το εγγονάκι σου
φιλιά πολλά και χαιρετίσματα!
Δημοσίευση σχολίου