Δεν μου ανήκει
τίποτα- ίσως
Δημιουργώ το
ποιητικό σύμπαν μου
με μια φωτιά κοσμογονική σαν κι αυτή
με μια φωτιά κοσμογονική σαν κι αυτή
Που στεφανώνει το
ηφαίστειο
Που αποκαλύπτει σε
όλους
τα έγκατα της γης.
Έναν κρατήρα
εξερευνώ κι όλα τα γύρω μου χάος.
Απώλεια απαιτεί η
αναζήτηση και καθαρότητα
Καρδιάς το νερό.
Η θάλασσα
εξαγνίζει είναι αφαιρετική
Στην λύπη σου η
θάλασσα.
Εξουσιάζω μια
νύχτα που την γεννά της έμπνευσης φεγγάρι.
Χωρίς να το
καταλαβαίνω, λέξη την λέξη έφτασα
Σ’ ένα ιερατικό
ουρανό που το καθένα άστρο
Πλήκτρο είναι στο
πιάνο τ’ ουρανού…
Πάρος 27.3.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου